free counter

In parenthood Mode.

Salam dan salam sejahtera.

Tahniah kepada pasukan Harimau Malaya kerana beraksi cemerlang menentang pasukan Arsenal meskipun kalah 4-0 .. begitu juga ketika menentang pasukan Liverpool.. kalah jgk ,6-3.. Mungkin agak kasar, kalu ak kate, mmg dari awal, ak kurang keyakinan utk katakn Pasukan Harimau Malaya akan menang,

Ak rasa, ramai yg fikir mcm tu jgk.. dan ape yg kita harapakn drpd pasukan Harimau Malaya adalah tunjukkn segala kekuatan kite dan berusaha bersungguh-sungguh serta ambil pengalaman..

Nama pn Friendly Match.. lawan amek pengalaman je la yg penting nyer..

Baiklah, dlm kesibukan org balik dr stadium bukit Jalil tgk Bola Harimau Malaya lawan Liverpool, ak pn sempat la tgk drama cerekarama kt TV3..tajuk die "Ziarah"

Ziarah

Sinopsis sikit eh.. cerita die pasal seorg bapa tunggal, yg rindu pd anak2 nyer, dan pg ziarah anak2 die kt Key-El.. siap berbangga crite kt org bahwa anak2 die ni sume keje hebat2... ad jd projek manager, penjual Krete mewah.. ad butik dan Pegawai Tinggi. Meletop u ols..

Actually, anak2 dia sume ad masalah masing2 dan keje pn keje biasa2 je.. bukan mewah pn la.. dan sume anak2 dia ni merahsiakn masalah masing2 dan cuba utk bg kebanggaan pd bapa diorg tu... Akhirnyer kantoi.. sorg bercerai, sorg keje je kt kedai krete mewah, tp sbg cuci krete je la.. sorg keje kt kedai lens dan anak sulung nyer mati sbb kene tembak ketika merompak bank..

Akhirnye, bapa ni meninggal di Stesen KTM sambil duduk..

*ak rasa KTM sponsor besar drama ni kot..

Yg pedas nyer, ad satu scene tu, bapa ni fire anak2 die-" jgn la memilih sgt keje.. keje je apa yg ad dulu," die marah anak die sbb dh abes degree tp x keje lg. Alasannyer, xde keje yg sesuai.

Fokus balik..Ape yg ak agak tersentuh adalah, time scene flash back, bapa ni selalu bg amaran kt anak2 bhw ;

" Jangan susah kn ak,"

Maka, anak2 pn mindset, jgn bagi masalah kt bapa diorg ni, namun, smpai definasi pemahaman anak2 ni adalah, jgn smpai bapa diorg tau diorg ad masalah.. sbb nnt kalu bapa diorg tau diorg ada masalah, maka, bapa dia pn akan susah jgk..

Lagi satu pemahaman, diorg kene wat bapa diorg tu fikir yg diorg ni sume pakat keje yg ok2.. so, kira susah payah bapa tu akhirnyer, berbaloi la..dan x akan menyusahkn bapa nyer..

Namun realiti nyer, dalam kehidupan ini, mustahil utk kite memiliki keadaan xde masalah..

*Teringin jugak ak hidup xde masalah ni..

mcm tu jgk anak2 nyer tu.. Mereka ada masalah, tp terpakse sembunyikn masalah mereka dr bapa diorg.. dan akhirnyer, sume pakat menipu.. sewa rumah besar2 la .. pinjam krete pelanggan la.. mntk tlg Ex-husband dtg rumah berlakon.. dsb..

Pendapat ak dalam kes ni, mungkin kerana kebiasaan dlm kehidupan ni, seorg bapa biasanyer agak obses dgn title bapa.. seorg yg perlu ditakuti dan dihormati oleh anak2.. jgn nyusahkn bapa walaupn tgh susah.

Sedangkan ak rasa, ape yg diharapkan oleh anak2 adalah tempat utk berkongsi masalah.. bapa/ parent sepatut nyer adalah teman rapat.. anak2 blh kongsi segala bnde dgn parent.. bukan yg best, gembira, bangga je utk di share, tp juga masalah peribadi.. tekanan, bimbingan dan sbg nyer.. tp zaman skrg ni, anak2 lbh percayakn kawan2 nyer utk luahkn masalah berbanding dgn parent.. kenapa?? mungkin la sbb xnk nyusahkn parent, kedua nyer, sbb kurang nyer keyakinan atau kepercayaan anak2 kpd parent utk dengar masalah diorg.. silap2, kene marah balik ada la.. so, mereka lbh percaya utk kongsi dgn kawan2.. maka, dlm keadaan ini, siapa yg dilihat lbh supportive?? parent atau kawan??

Ak teringat satu crite omputih ni.. ak pn x tau ape tajuk die.. pasal seorg pompuan yg sgt berjaya di Chicago dalm bidang fesyen magazine dan mempunyai pengaruh yg kuat la.. then pompuan ni ad interview dan reporter tu tnye

- die dh memiliki segala2 kemewahan dan plan utk berkahwin.. Bila merancang utk memiliki anak2 sndr?

tp pompuan ni cakap, die x merancang pn utk memiliki anak.. kerana die kate, anak2 adalh tempat di mana kite kene ad bersama mereka sentiasa, dan bukan hanya waktu lapang dan senang saje, tp setiap masa.. kerana kalu kite x bersama anak2, kite x berikan apa2 pn pd anak2 tu..

Dan pompuan ni pn sedar yg hidup die sgt sibuk dan xde masa utk anak2.. dan die xnk tgk anak die terabai dan membesar tanpa bimbingan.. so die pilih utk tidak memiliki anak..

Dlm erti kata lain yg agak kasar, - kalu x reti jaga anak, baik x payah buat anak..

Ak mmg sgt setuju dgn statement pompuan tu.. Sbb ni jgk la ak x rasa utk berkeluarga dlm masa terdekat ni..

Ak percaya hubungan yg baik dlm keluarga, apb anak2 selesa utk berkongsi cerita dgn parent... mmbuatkn parent tahu siapa anak die, dan ape anak die buat.. dan akhirnyer, ini la yg akan membawa kepada kurang nyer masalah sosial..

Dan dalam drama melayu tu pn, maka bapa nyer sedar, kerana fahaman xnk anak2 nyusahkn die tu tlh menyebabkn anak2 x share lgsg masalah dgn die.. anak lg prefer share dgn mak nyer.. dan bile sampai satu tahap tu, ia bagai menggambarkn kegagalan die sbg seorg bapa..

Hm.. macam kuat plak ayat menyentap ak ni ha..

Konklusinyer, utk renungan bersama apb kite bakal bergelar bapa suatu hari nnt, ak sediakn 2 persoalan;

1) Adakah anak2 sedia utk berkongsi segala kisah dgn kite?

2) Adakah kite sentiasa ad bersama anak2 kite?

Kerana biar siapa pn kite, kite perlu jd Hero pada anak2..

And then a hero comes along With the strength to carry on

-Emancipation-

Aku kene marah..

Salam dan salam sejahtera buat semua pembaca..

Pertama-tama dan utk selama-lama nyer, kite sisihkan dulu kisah hangat masa kini mengenao isu politik sana sini.. gosip artis pn blh gak kite simpan dulu... juz tunggu weekend layan melodi je dh cukup psal gosip artis ni..

Dalam kesibukan kite dikhabarkn mengenai isu perhimpunan bersih 2.0, ak nk story la skit pasal kisah hidup ak yg kian mencabar semenjak dua menjak ni.

Kisah nyer adlh bile ak kene marah dgn seorg senior staff ni la.. die ni bukan nyer boss ak, tp dlm tmpt keje ak tu, kire die ni abg long la antara semua Process Engr (PE) kt tmpt ak keje ni.. maka mcm mentor ak la kt sane.. Itu kisah la tar blkg org yg marah ak..

Kejadian ak kene marah ni plak terjadi dlm minggu ni la.. ak xde mood nk keje..

ak pn xtau apsal ak xde mood minggu ni.. dan ak ni , mmg keje ikut mood.. kalu xde mood, mmg cam haram la hasil keje ak. nk wat keje pn lambat je.. kalu ad mood tu, ok 'skit' la keje ak.. beza skit je.. maka, dlm ak xde mood dtg keje tu, rupenyer, senior ak ni mmg duk aim je la gerak geri ak... wat keje slow la segala bagai.. maka, apb smpai ke kemuncak nyer, ak rasa sbb die tu mmg tertekan kot.. die pn fire la ak padahal, point nyer ciput je sbb utk marah tu.. ak pn dh agak dh bile die marah dgn point ciput tu, dh agak, comfirm sbb die tgh stress tu..

tp yg ak geram nyer, die marah ak kt public..

Mujur la ak ni jenis yg xde perasaan sgt.. hati kering je.. kene marah, dgr je la.. sedih gak la skit.. tp kejap je.. lps tu, ak wat dek je balik.. dh ak mmg xde mood nk keje.. lantak je la.. tp xkn la ak nk bg alasan kt die yg ak xde mood.. choi giler alasan tu.. ak x sempat nk blaja bg alasan plak dulu..

Mujur jgk yg die marah tanpa menggunakn kata2 kesat.. xde carut la.. juz tinggi kn suara.. tp ak still xlh terima die marah ak kt public.. dendam jap ak.. hahahahah..

Hari tu, ak terus ablik awal.. bunyi je alarm abes waktu keje, terus je ak blah.. ad abg tu ajak ak g minum gak, tp dgn sopan ak menolak utk join die.. sbb ak mmg nk balik rumah dh tenangkn hati pd ketika itu..

Menyingkap perjalnan karier ak ni, bile sembang dgn kawan2 ak, mmg almost jeles dgn ak la.. sbb gaji dan benefit lain yg ak dpt.. tp masalahnyer, bile gaji tinggi dan benefit byk, maka adlah bende yg perlu utk ak korbankn.. paham2 je la eh..

bile ak renungkn kembali, ak sedar yg ak ni, bukan la student yg cemerlang sgt time kt UMP dulu.. bagus dlm wat keje pn, xde la sgt.. ak mmg x brape join sgt aktiviti organising jadah2 ni sume.. MPP mmg x pernah join pn la.. maka, dulu, time nk mintak keje dulu pn, ak terfikir utk dpt post yg lbh kpd blaja dulu la.. mcm asst engr ke.. jr engr ke.. kira sesuai la dgn diri ak yg masih nk merangkak ni.. dh la ak keje skrg ni,bukan dlm bidang biotech.. lg la bertambah cabaran kpd ak utk merangkak..

Namun akhirnyer, ak masih lg kt tmpt keje ak ni utk gigih blaja gak ... actually, tu bukan nyer 1st time ak kene marah kt public.. pekerja bawah ak pn, dh byk kali tgk ak kene marah.. so, diorg pn juz nyakat skit2 je la.. senyum2 cm tu la.. xde nk wat hal sgt dgn ak.. ak pn dh malas nk amek pusing sgt pasal bnde tu.. layan je la..

Seusai waktu kerje hari sabtu ( smlm) ak sedar, ad dlm 4 luahan hati ak dgr.. ad yg marah, ad yg geram, ad gak yg sedih.. tp ak ni dgr je la.. xde respon pn.. mgkn sbb skrg ni ak nyer perasaan mmg dh tggl sikit sgt kot.. hahahaha.. semua luahan hati sbb keje la.. dan ak rasa, dlm bekerja ni, sume org nk senang.. nk keje yg simple je.. tp gaji nk tggi.. tu mmg lumrah manusia la kot.. dan ak hanya tersnyum sinis je la bile mengingt nyer..

SO, let's get out and be different.

Sekian.

-Emancipation-